از دوران باستان تا امروز، سرویس خواب دو نفره بسیار تغییر کرده است!
به عنوان یک قطعه ضروری از مبلمان در زندگی روزمره ما، از لحاظ راحتی و حتی زیبایی ظاهری بهبود یافته است.
بیایید داستان او را کشف کنیم!
سرویس خواب دو نفره قبلاً در جامعه باستان وجود داشتند.
مصری ها اولین مدل ها را توسعه دادند.
در آن زمان، اثاثیه بیش از هر چیز دارای اهمیت نمادین بود: همراهی با فرعون در هنگام مرگ.
کمی جلوتر در شمال، یونانی ها نیز از تخت استفاده کردند.
دو مدل متفاوت بود: یکی برای خواب و یکی برای غذا خوردن! اغلب نشانه ثروت بود.
تختی که با برنز و گیرور تزئین شده بود، هنوز مبلمانی در دسترس همه نبود.
بنابراین، تا قرون وسطی، مگر اینکه شما بخشی از نخبگان بودید، مردم همچنان روی زمین می خوابیدند.
کمی کاه راحتی بسیار ابتدایی را تضمین می کند.
در قرن دوازدهم، تختخواب‌هایی که امروزه می‌شناسیم در فرانسه ظاهر شدند.
آن موقع چیزی بیش از یک جعبه ساده با پاها نبود.
سپس، از دوره رنسانس، مدل‌ها متنوع شدند: تشک‌ها، تخت‌خواب‌های چهار پوسته… جمعیتی که می‌توانستند چنین تجملی را بپردازند، هنوز در اقلیت بودند.
تا قرن 19 بود که گسترش یافت.
با انقلاب صنعتی و تسلط تدریجی بر تولید استاندارد، تولید تخت های چوبی و فرفورژه را آغاز کردیم.
نور کارکرد خود را به عنوان نماد ثروت از دست می دهد: به وسیله ای در خدمت راحتی همه می شود! پس از جنگ جهانی دوم، همه فرانسوی ها در خانه تخت داشتند.
و یک تشک!
هر چقدر هم که تعجب برانگیز به نظر برسد، تخت، که امروزه از رفاه ما در شب جدا نیست، چندین قرن بین اولین ظهور و تعمیم آن به کل جامعه فاصله دارد.
حتی امروز، بستر همچنان به تکامل خود ادامه می دهد.
