یک مشت خرما شیرازی در روز مصرف کنید، یعنی حدود 45 گرم. می توان آنها را به تنهایی مصرف کرد یا آنها را در آماده سازی های زیر ادغام کرد: صبحانه، غذاها، لبنیات، دسرها یا مخلوط با سایر میوه ها.
از غذاهای نشاسته ای غیر کامل و همچنین میوه ها و سبزیجات خوب پخته در صورت اسهال استفاده کنید. مقدار زیادی آب بنوشید، به خصوص آب غنی از مواد معدنی. در واقع، اسهال مایع است و باعث از دست دادن شدید آب و مواد معدنی می شود که می تواند منجر به کم آبی بدن شود.
اگر اسهال بیش از 3 روز ادامه داشت، توصیه می شود برای اطلاع از منشاء اسهال با پزشک مشورت کنید. این امکان هدف قرار دادن منشاء اسهال و تسهیل مدیریت آن را فراهم می کند.
“خرماها خیلی شیرین هستند” خرما به طور طبیعی شیرین است، اما این لزوما آن را ناسالم نمی کند . در واقع، تصورات غلط اصلی در مورد خرما مربوط به مصرف بیش از حد آن است.
درست است که مصرف زیاد خرما می تواند منجر به عوارض جانبی ناخوشایندی شود: پوسیدگی دندان، واکنش هیپوگلیسمی ( به ویژه دیابتی ها)، اختلالات گوارشی (نفخ، نفخ، نفخ، اسهال). با این حال، زمانی که خرما در حد اعتدال مصرف شود، هیچ خطری برای سلامتی ندارد.
بنابراین آنها می توانند بخشی از یک رژیم غذایی متعادل و متنوع باشند و به جای برخی محصولات قندی (شیرینی، بیسکویت و غیره) یک میان وعده “سالم” از نظر تغذیه ای تشکیل دهند.
خرما سرشار از پروتئین و آهن است، خرما حاوی پروتئین نسبتاً کم است و دومی نسبتاً ناقص است. به طور کلی، مصرف یک مشت خرما در روز (45 گرم) توصیه می شود که تنها با 0.81 گرم پروتئین مطابقت دارد.
علاوه بر این، منابع علمی تخمین می زنند که خرما حاوی 18 اسید آمینه از 20 اسید آمینه (واحد ساختاری پروتئین) است. با این حال، به نظر می رسد که تعداد معینی از آنها در مقادیر بسیار کم در مقایسه با پروتئین مرجع (هیستیدین، متیونین و غیره) وجود دارد. به این عوامل محدود کننده می گویند.
بنابراین، با توجه به اینکه خرما فاکتورهای محدود کننده ای دارد و پروتئین کمی دارد، مصرف آن با سایر غذاهای غنی از پروتئین برای بهبود مشخصات تغذیه ای آن عاقلانه است: گوشت، ماهی، تخم مرغ، محصولات لبنی، حبوبات یا غلات.
