برنج حداقل در سال برداشت تا حد امکان تازه مصرف می شود.
با افزایش سن، دانه سفت می شود، سفت تر و کمتر چسبنده می شود.
در این میان برنج ایرانی هنگام پختن رطوبت خود را از دست می دهد و راحت تر می ترکد.
در مورد برنج معطر، با افزایش سن کهنه می شود.
تنها استثنا برنج باسماتی است که پس از یک یا دو سال خشک شدن، بافت و طعم خود را به دست می آورد.
از آنجایی که سبوس به راحتی فاسد می شود، عمر مفید برنج سبوس دار از شش ماه تجاوز نمی کند.
علاوه بر این، توصیه می کنیم آن را در سردترین قسمت یخچال نگهداری کنید و مراقب باشید که خیس نشود.
این موضوع برای رنگ های قرمز، سیاه و بنفش که برنج های سبوس دار هستند، صادق است.
برنج سفید در یک ظرف در بسته، در کمد یا انبار نگهداری می شود.
خیساندن برنج در آشپزخانه های ما در آمریکای شمالی رایج نیست، اما این یک مرحله مهم است.
مدت زمان پخت را چند دقیقه کاهش می دهد، اما مهمتر از همه، باعث بهبود بافت برنج، داخل و خارج پخت همزمان و یکنواخت دانه می شود.
خیساندن به مدت یک ساعت، برنج سفید را به طور متوسط در 6 تا 8 دقیقه میپزد، در حالی که معمولاً 15 دقیقه طول میکشد.
اگرچه قبلاً پخته شده است، پختن برنج نیمپز کمی بیشتر طول میکشد: 20 دقیقه اگر خیس نشود، 12 دقیقه در غیر این صورت.
برنج سبوس دار در یک ساعت پخته می شود، اگر 4 تا 8 ساعت خیس بخورد کمی کمتر می شود.
پخت برنج به طور کلی در دو مرحله انجام می شود: ابتدا آب است که آن را می پزد و سپس با تبخیر آن را بخارپز می کنند.
این اوست که به برنج شکل متورم می دهد.
بنابراین مهم است که ابتدا آب به نقطه جوش برسد.
سپس حرارت را به حداقل برسانید و روی آن را بپوشانید.