پیاز به محض بریده شدن، ترکیبات گوگردی را آزاد می کنند که با تکثیر سلول های تومور مخالفت می کند و مانع از پیشرفت سرطان های گلو، مری، روده بزرگ و تخمدان می شود.
این مواد فعال که در تماس با هوا به وجود می آیند، مسئول خواص اشک آور و بوی مشخص این غذاها نیز هستند.
خوب است بدانید پیاز زرد امروز همچنین حاوی مقادیر زیادی رنگدانه های محافظ و فلاونوئیدها است که قدرت آنتی اکسیدانی آنها بسیار زیاد است
این ترکیبات عمدتاً در لایه‌های بیرونی لامپ‌ها قرار می‌گیرند، به همین دلیل است که فقط باید آنها را با برداشتن لایه خشکی که اطراف آنها را احاطه کرده است، پوست بگیرید و لایه اول پیاز را جدا نکنید.
با این حال، همه گونه ها علاقه یکسانی ندارند، انواع سفید کمترین جذابیت را دارند.
” پیاز زرد بهترین تامین کننده کورستین است. با آنتوسیانین “، متخصص تغذیه-تغذیه اضافه می کند.
دلایل زیادی برای محدود نکردن آنها به رتبه چاشنی ها وجود دارد.
سیر و پیاز برای قلب مفید هستند.
سبزیجات سالم به خودی خود، سیر و پیاز به خصوص از نظر محافظت از قلب و عروق بسیار عالی هستند.
مانند آسپرین، هر دو حاوی یک مشتق آلیسین (آژون) هستند که سیالیت خون را افزایش می‌دهد و تشکیل لخته‌هایی را کاهش می‌دهد که می‌توانند رگ‌ها و شریان‌ها را مسدود کنند.
از این رو تمایل آنها به کاهش خطر حمله قلبی است.
به گفته محققان دانشگاه میلان، رژیم غذایی سرشار از سیر و پیاز از بروز سکته های مغزی جلوگیری کرده و شدت آن را نیز محدود می کند.
پیاز هم همین ویژگی ها را دارد اما بازدهی کمتری دارد.
با این حال، قورت دادن مقادیر زیادی پیاز (به شکل پای، به عنوان همراه یا به صورت حلقه های نازک در سالاد) راحت تر از خوردن سیر است!
پزشکان بریتانیایی در آغاز سال 2011 دریافتند که تمام آلیاسه ها همچنین از شروع آرتروز به خصوص لگن جلوگیری می کنند.
