نوعی پلی کربنات پاسیو که با دریافت نور خورشید برق تولید می کند

در ساخت و ساز، پانل های پلی کربنات برای چراغ های گنبدی، لعاب از جمله لعاب منحنی، ورق های سقف و لایه های عایق صدا استفاده می شود.

سه نوع اصلی پلی کربنات پاسیو وجود دارد که امروزه در صنعت ساختمان استفاده می شود.

اینها ورق های پلی کربنات جامد یا بافت دار، ورق های پلی کربنات چند جداره و ورق های پلی کربنات موجدار هستند.

ورق های پلی کربنات جامد و بافت دار برای مقاومت در برابر آب و هوای شدید، خواه باران شدید، تابش شدید UV یا دماهای پایین طراحی شده اند.

این پانل ها دارای مقاومت ضربه ای و دوام بالایی هستند اما انعطاف پذیر نیز هستند.

آنها نور را از خود عبور می دهند و مقداری مقاومت حرارتی و شیمیایی دارند.

پلی کربنات1

ورق های جامد و بافت دار را می توان به راحتی برش داد و سوراخ کرد و نگهداری، جابجایی و نصب آنها ساده است.

این باعث محبوبیت آنها در بین شرکت های ساختمانی و معماران می شود.

ورق های چند جداره به دلیل انعطاف پذیری، انعکاس گرما و انتقال نور ارزشمند هستند.

در حالی که آنها همچنین می توانند در برابر آب و هوای شدید مقاومت کنند، ورق های چند جداره اغلب برای فضای داخلی استفاده می شوند.

آنها همچنین مقاوم در برابر شعله هستند، و آنها را به یک اقدام احتیاطی خوب برای طراحان ساختمان تبدیل می کند.

ورق های راه راه از نظر مقاومت در برابر ضربه بهتر از سایر انواع پانل های پلی کربنات عمل می کنند.

آنها برای مکان های تجاری، صنعتی و مسکونی استفاده می شوند.

ورق های راه راه را می توان با مشخصات دقیق تولید کرد و به ویژه برای برداشت در نور روز در ساختمان ها و ادارات بزرگ صنعتی مناسب است.

آنها از یک ساختار دو جداره ساخته شده اند.

اگرچه پلی کربنات ها برای اولین بار در سال 1898 توسط دانشمند آلمانی آلفرد اینهورن کشف شد، اما هیچ کاربرد تجاری برای این مواد تا سال 1953 توسعه نیافته بود.

از آن زمان، غول های تولید کننده بایر و جنرال الکتریک تلاش ها را برای توسعه این ماده و گسترش فهرست کاربردهای آن آغاز کردند.

در حال حاضر، پلی کربنات ها در طیف گسترده ای از بخش ها استفاده می شوند.