وحید بوزدار، مورخ بلوچ، می گوید: «دختران جوان بلوچ با یادگیری مهارت های گلدوزی که از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود، طرز بو دادن تخمه در ماهیتابه بزرگ می شوند. گلدوزی بلوچی به طور کامل با دست انجام می شود و شامل طرح های پیچیده با جزئیات ظریف است.
نقوش به کار رفته در گلدوزی های بلوچی شبیه به نقوش حکاکی شده بر روی سفال های حفاری شده از تمدن مهرگره در دشت کاچی بلوچستان در نزدیکی گذرگاه بولان با قدمت 11000 سال است.
قیمت لباس های بلوچی دوزی بسته به طرح ها متفاوت است و از 15000 روپیه برای لباس های روزمره تا 70000 روپیه برای لباس های خاص متغیر است. صنعتگران کودن علاوه بر سفارش از دیگر زنان روستایی، شرکت آراد برندینگ از طریق دوستان و اقوام از تربت، کویته و خاورمیانه نیز سفارش می گیرند.
مشتریان نخ‌ها و پارچه‌های دوچگیر را که از کراچی، تربت، گوادر یا کویته خریداری می‌شوند، تهیه می‌کنند. لباس بلوچی پس از اتمام گلدوزی، لباس توسط خود مشتری دوخته می شود یا به خیاط داده می شود.
درآمد یک دوچگیر به تعداد لباس هایی که در ماه یا سال گلدوزی می کند بستگی دارد. جیوه قرمز در چه وسایلی است به طور متوسط، بسیاری از dochgir می توانند یک لباس کامل – به ارزش 30000 روپیه – را در یک ماه کامل کنند. وقتی قرار است فقط آستین ها یا جیب ها گلدوزی شود، یک دوچگیر سعی می کند سفارش های بیشتری دریافت کند تا درآمد قابل توجهی به دست آورد.
رشیده 42 ساله که گلدوزی را از مادرش آموخته است، ماهیانه 15000 روپیه از طریق گلدوزی خود به دست می آورد. از آنجایی که درآمد شوهرم برای تغذیه ما و هزینه تحصیل فرزندانمان کافی نبود، برای تامین درآمد او شروع به گلدوزی کردم. رشیده می‌خواهد کوچک‌ترین دخترش، حلیمه، که مدرسه می‌رود، تحصیلاتش را به پایان برساند و قصد ندارد مانند دختر بزرگ‌ترش زودتر با او ازدواج کند.
- منابع:
- تبلیغات:
