زئولیت‌ها خانواده‌ای از کانی‌ها هستند که به‌صورت خالص یا در معرض دگرگونی‌ها، خواص ارزشمندی را ارائه می‌کنند.
اول برای محیط زیست، بلکه در زمینه پزشکی.
ذخایر بزرگی از زئولیت طیور ها در سراسر جهان وجود دارد که امروزه به دلیل خواص جالب آنها در صنعت، محیط زیست و پزشکی مورد بهره برداری قرار می گیرد.
تخلخل آنها به طور طبیعی حاوی کاتیون و آب است.
این ساختار امکان انجام مبادلات یونی با محیط خود را فراهم می کند . این به ویژه به محدودیت های شیمیایی اعمال شده برای آن بستگی دارد.
به عنوان مثال، یک زئولیت می تواند یون های مثبت سدیم یا پتاسیم را با یون های مثبت کلسیم یا منیزیم مبادله کند.
این تبادلات می تواند اشکال مختلفی داشته باشد، از جمله استخراج اکسیژن.
در نهایت، ساختار متخلخل آن به عنوان یک غربال مولکولی عمل می کند: می تواند مولکول هایی با اندازه های مختلف را جذب و سپس حفظ کند.
علاوه بر زئولیت‌های مختلف، طبیعی یا مصنوعی، آنهایی که در پزشکی استفاده می‌شوند، گاهی اصلاح می‌شوند.
زئولیت را می توان هیدراته، میکرونیزه یا با تریبومکانیک (زئولیت فعال ) که شکل خاصی از میکرونیزه کردن است، فعال کرد.
این دگرگونی ها امکان افزایش سطوح تبادل با محیط و در نتیجه به حداکثر رساندن خواص و مزایای زئولیت را فراهم می کند.
در میان مزایای ریز تخلخل زئولیت، سم زدایی به طور کلی، و کیلاسیون فلزات سنگین به طور خاص را می یابیم.
در مطالعه‌ای که روی موش‌ها انجام شد، زئولیت کلینوپتیلولیت تبدیل‌شده به موش‌های مسموم با سرب، تجمع روده‌ای این فلز سنگین را تا 70 درصد کاهش داد.
علاوه بر این، محققان محافظت از بافت‌های مغزی را مشاهده کردند.
در خوکهایی که در معرض مصرف کلرید کادمیوم قرار گرفتند، این امکان را فراهم کرد تا مسمومیت را محدود کند.
علاوه بر این، یک کلینوپتیلولیت تبدیل شده به روش تریبومکانیکی در مورد موش‌های مسموم با آلومینیوم مؤثر است.
